ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ …
Ημέρα εγκλεισμού 43η -19 Δεκεμβρίου 2020
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΡΑΝΙΚΟΥ
-« Μίλησε μου για τα Χριστούγεννα παππού, όταν ήσουν εσύ παιδί…», ζήτησε ο μικρός Ανδροκλής από τον Αγησίλαο σε επόμενη επίσκεψη τους στην Εύδια.
- « Τα Χριστούγεννα….τί να πρωτοθυμηθώ αγόρι μου!!!
Η προετοιμασία για τη γιορτή αυτή των χριστιανών ξεκινούσε 40 μέρες πριν. Η θρησκεία επέβαλλε τη νηστεία για 40 μέρες…όχι κρέας, όχι γαλακτοκομικά…
Και νόμιζαν οι καημένοι πως έτσι καθαρίζει η ψυχή από τις αμαρτίες της…
Όμως οι σκέψεις οι άσχημες δεν έφευγαν από το μυαλό τους.
Νήστευαν αλλά εξακολουθούσαν να φθονούν το γείτονα τους, που είχε όλα όσα εκείνοι δεν μπορούσαν να αποκτήσουν.
Νήστευαν αλλά το μάτι τους παραμόνευε κάθε γνωστό, να καταγράψει και να σχολιάσει τις κινήσεις του.
Απλώς είχαν μάθει όλοι οι άνθρωποι να ζουν μέσα στην υποκρισία και στο ψέμα και να ξεγελάνε και τον ίδιο τους τον εαυτό με ένα σωρό υποκριτικές πράξεις.
Στόλιζαν λοιπόν στα σπίτια τους τα χριστουγεννιάτικα δέντρα, έθιμο πανάρχαιο των Ελλήνων, απομεινάδι από τότε που στόλιζαν την ειρεσιώνη, κλαδιά ελιάς στολισμένα με καρπούς. Και είχε νόημα τότε για τους ανθρώπους που το έκαναν αυτό, για να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους στη φύση για όλα όσα τους χάριζε με αφθονία και να συνεχίσει να το κάνει…
Κι ‘έβγαιναν τα παιδιά και τραγουδούσαν κάλαντα που δεν ήταν άλλο από ευχές για να έχει το σπιτικό όλα τα καλούδια.
Στα χρόνια όμως τα δικά μου, Ανδροκλή μου, οι άνθρωποι ήταν τόσο μπερδεμένοι και τόσο πονεμένοι που έψαχναν απλώς να ζήσουν λίγες στιγμές χαρούμενες και ξέγνοιαστες κι ας ήταν στημένες πάνω σε ψέματα…
Έψαχναν να βάψουν με χρώματα λαμπερά την μονοτονία της ζωής τους…
Στόλιζαν και στόλιζαν και είχαν φτάσει τόσο στην υπερβολή που δεν τους αρκούσε ο στολισμός μέσα στα σπίτια τους αλλά έφτιαχναν φανταχτερά και τα μπαλκόνια τους και τις αυλές τους…
Κάθε Δήμος στόλιζε με λαμπιόνια χρωματιστά και κορδέλες τους δρόμους και παντού διάβαζες φωτεινές ρεκλάμες να εύχονται χίλιες ευχές…χρόνια πολλά…καλές γιορτές ευτυχισμένο το νέο έτος…Υγεία ….ευτυχία και όλα όσα οι άνθρωποι δεν είχαν στη ζωή τους, τα ζητούσαν και τα ευχόταν τα Χριστούγεννα με τόσα φώτα, λες και ήλπιζαν κάποια δύναμη να τα δει από ψηλά και να τα κάνει πραγματικότητα…
Τόση καλυμμένη δυστυχία δεν έβλεπες ποτέ άλλοτε μέσα στο χρόνο…
Και τα αρπακτικά δεν έχασαν καθόλου καιρό για να εκμεταλλευτούν τη δυστυχία των ανθρώπων…
Το πως πάσαραν τον Αη βασίλη κι έγινε έθιμο …ούτε που το κατάλαβαν...
Χοντρούλης παππούς, με την κόκκινη φορεσιά του και τις μαύρες μπότες, με την άσπρη γενειάδα του κι ένα σακούλι στον ώμο γεμάτο δώρα για τα παιδιά….
Και δεν βλέπαμε την ώρα να τελειώσει η εκκλησία και να τρέξουμε στο μαξιλάρι γιατί εκεί θα έκρυβε το δώρο ο καλοκάγαθος παππούλης…
Και ήταν τόσο μεγάλη η αθωότητα Ανδροκλή μου, που κοιτώντας από το παράθυρο της εκκλησιάς τον είδα…ναι τον είδα…μην γελάς….με τα κόκκινα ρούχα και τις μαύρες μπότες να μπαίνει στο σπίτι μου…και δεν κρατιόμουν με τίποτα. Ένα μικρό πορτοκαλί πιάνο με περίμενε κάτω από το μαξιλάρι μου και μαζί του θα περνούσα ώρες ολόκληρες να παίζω και να με φαντάζομαι μεγάλο πιανίστα….
Μα σαν χάρτινος πύργος κατέρρευσε, όταν μεγαλώνοντας έμαθα πως η παιδική μου χαρά ήταν απλούστατα ένα ψέμα…
Γιατί;;; Για να καλυφθεί κάποιο κενό και η ανάγκη της Αφθονίας που είναι δική μας και μας τη στέρησαν …
Αυτό ψάχναμε απεγνωσμένα αλλά κι αυτό το εκμεταλλεύονταν οι αποστάτες, που είχαν καταντήσει την κοινωνία μας καταναλωτική και ξεπερνούσε κάθε όριο τις μέρες των Χριστουγέννων.
Δώρα και δωράκια σε κάθε αγαπημένο, τραπέζια και ρεβεγιόν, ξενύχτια, φανταχτερά ρούχα και κοσμήματα και για να μην νιώθουμε πλεονέκτες και σπάταλοι, άπληστοι και αχόρταγοι, ισορροπούσαμε τις τύψεις της ανισότητας, κάνοντας και κάποιες μικροφιλανθρωπίες, βοηθώντας φτωχά παιδάκια και ανήμπορους γέρους…
Κι έτσι , ικανοποιούνταν όλες οι αποστατικές φιλοδοξίες …με τη νηστεία, την αγαθοεργία και τον εκκλησιασμό…
Μια χρονιά …είχαν έρθει τα πιο θλιβερά Χριστούγεννα …
Απαγορευόταν να ανοίξουν οι άνθρωποι τα καταστήματα τους, όλοι ήταν κλεισμένοι στα σπίτια τους και τα γεροντάκια στα χωριά ολομόναχα, να καρτερούν το χάρο να τους ανοίξει την πόρτα και όχι τα παιδιά και τα εγγόνια τους….
Κι όμως …κι εκείνα τα Χριστούγεννα οι πόλεις είχαν στολιστεί …για τον κανέναν…
Πόλεις φαντάσματα…με άδειους δρόμους αλλά το δέντρο στην πλατεία στολισμένο και τα φώτα να αναβοσβήνουν….
Λες και κάποιος κακός μάγος εξαφάνισε ξαφνικά τους ανθρώπους κι απόμειναν όλα να θυμίζουν μια γιορτή που δε γιορτάστηκε ποτέ…με το μπουφέ γεμάτο, τη μουσική να παίζει αλλά κανέναν καλεσμένο να στριφογυρίζει στην πίστα….
Αυτά ήταν τα Χριστούγεννα που θυμάμαι … ολόκληρα ένα επιθυμητό ψέμα….που συνεχιζόταν από γενιά σε γενιά με πλήρη ευλάβεια…
Μια δυστυχισμένη ανθρωπότητα , φυλακισμένη στην κυριολεξία μέσα στην φούσκα στης αποστασίας που είχε τον πλήρη έλεγχο γιατί ήξερε καλά πόση αφθονία είχαν οι άνθρωποι και τους την είχαν κλέψει και δεν τους την έδειχναν ποτέ…
Τους άφηναν όμως για λίγο, κάθε Χριστούγεννα να ζουν το λαμπερό παραμύθι, σαν τη Σταχτοπούτα που για λίγο μεταμορφωνόταν και χόρευε με τον πρίγκιπα αλλά βιαζόταν να φύγει πριν χτυπήσει 12….»
ΡΑΔΙΟ ΑΡΓΩ:
http://www.radioargw.gr
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ:
ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ FB:
https://www.facebook.com/esydpkm
ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ YOUTUBE:
https://www.youtube.com/channel/UC-PnN267t69dLHsdgDdsUrw/videos
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ:
https://www.e-synews.gr
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ:
https://esyampelokipon.blogspot.com/2020/10/progr-diloseis-ellinon-syneleysis.html
ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ:
https://www.dropbox.com/s/vyaw1vtv3m8y11p/ΔΙΑΚHΡYΞΗ-ΕΣΥ-ΤΕΛΙΚΟ.pdf?dl=0
ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΕΓΚΥΡΑ ΚΑΙ ΕΓΚΑΙΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ
ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 84-ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ -ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ : 2314039764
email: esyampelokipon.thess@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου